30 Ağustos'ta Yunanlar bozguna uğratılıp işgal önlendi. Ama;
Hayat tarzımız Yorgo gibi.
Elbise tarzımız Yorgo gibi.
Müzik tarzımız Yorgo gibi.
Özentilerimiz Yorgo gibi.
Hayat felsefemiz Yorgo gibi.
Fikirlerimiz Yorgo gibi.
Kanunlar Yorgonunki gibi.
Eş ve çocuklarımız Yorgo özentisi.
Alışkanlık ve bağımlılıklarımız Yorgogiller gibi.
Sadece adımız Yorgo değil.
Bu durumda 30 Ağustos'un anlamı kalmaz.
Fiziki işgal önlendi. Zihinsel işgal devam etti ve hâlâ devam ediyor.
Önemli olan anmak değil, ANLAMAK.
Ülkede her şey anılıyor. Fakat ANLAMAK yok.
Mühim olan anmaktan çok ANLAMAK.
Fiziki işgalden kurtaran zaferlerimiz önemlidir fakat "kültürel ve zihinsel işgal" önlenmeden kurtulamayız.
Mevzuyu, şuur ve bilinç verecek şekilde yazmak ve anlatmak boynumuzun borcu.
Şuurlu bayramlar.
Aliya İzzetbegoviç şöyle diyordu:
"Savaş ölünce değil, düşmana benzeyince kaybedilir."
Mutfakta biri mi var?
POLYANNA'NIN MUTLULUK SIRLARI
İSTANBUL MURADINA ERSİN.
Kiracılar ve Kiralar
Konforlu Apartman
Geç Gelen Eş..
SU AKAR YOLUNU BULUR
Goyim Operasyonu
AH BU İMAMLAR!...
KAR "ESARET" DİYENLER...
"Almanya'yı nasıl buldun?"
“Yaşamın kuralları”
