İNSANIZ İŞTE !

Kimi de bahaneye gerek duymadan yapayalnız…

Bir yılı daha ardımızda bırakıyoruz…

Biraz daha yorulduk ve belki de biraz daha öğrendik.

Şanslıysak biraz daha fark ettik ve bir yaş daha aldık.

Saçlarımıza bir düzine akın yanısıra , tecrübelerimize yapılmayacakları ve yapılacakları ekledik…

Kimi zaman kaybettik, kimi zaman kazandık, kimi an üzüldük kimi an sevindik, çokça mutsuz olduk, arada mutlu da olduk.

İyiyle kötüyü yan yana gördük, belki sevdik sevildik de, şansımız varsa hayatımıza aşk bile girdi…

Küstük, darıldık, ağladık, güldük içimize ve dışımıza konuştuk, yalnız yanımızı kaşıdık, aynaya bakıp sorduk belki “Sen kimsin?” diye.

İnsan işte insana küskün, insana kızgın olur elbet ama siz bakmayın insan asla insansız yapamaz.

Okuduğumuz kitaplar beynimizi, yediğimiz yemekler vücudumuzu, sevgimiz ruhumuzu besledi…

Pişmanlıkları ile, keşkeleri ile, zamanın ötesini bilmeden yaptığımız hatalar ile şansımız varsa arada doğrular ile

Bir yıl daha geçti işte, bir yaş daha aldık…

Kim dünyaya kalmış ki, dünya kime kalmış ki canlı olan her şey gelip de gidiyor.

İnsan işte bu dünyaya bırakacağı en büyük eser kazandığı serveti değil elbet, yazdığı kitaplar da bir müddet sonra kalmaz, yaptığı sanat da…

İnsanın bu dünyayı bırakacağı en güzel eser

iyi yetiştirdiği çocuklardır.

Çünkü bir iyi ve kültürlü insandan bin yıl sonra yüzlerce iyi ve kültürlü insan olur… Ve böylece dünya daha iyi bir yer olur.

Torunlarımıza ve onların torunlarına yapacağımız en güzle şey cehalet ve kötülük zincirini kıracak çocuklar yetiştirmektir.

Bir yıl daha geçti saçlara ak ekerek, yüzlere çizgi çizerek, yorgun ve yalnız, dinç ve güçlü, sevgi dolu ve sevgisiz, mutlu ve mutsuz, haklı ve haksız…

İnsanız işte!..