VE YİNE GELSEM YAŞAMA

"Üzgünüm ama hayat bir kere" değil. Mutluyum çünkü hayat bir kere. Bir kere yaşıyorum acıyıda mutluluğuda...

Bir kere geliyorum dünyaya. Ve yine gelsem yaşama yine kendim olarak yaşamayı isterim. Her yaşımı tek tek yaşamak. Bütün acılarımdan güç almak, kahkahlarımla güneşi doğurmak isterim. Yaşamda kendimi keşfetmek, kendimi bu dünyaya ait hissettirecek parçaları bulmak isterim.

Yine hata ve yanlışlarımdan ders çıkarmayı, başarmanın peşini bırakmamayı isterim. Çevremden ilham alabilmeyi isterim ama başarmanın gücü yine bende olsun isterim. Güçlükleriyle, zorluklarıyla kendim olabilmeyi isterim.

Aynadakine hep bakabilmeyi isterim. Önce onun başını yere eğmemek yaşamın gayesi olsun isterim. Yine aynı ailenin parçası olmak, onların evladı olarak yaşmak isterim. Yine iyisiyle kötüsüyle insanlar tanımak her tanıdığım insanın farklı iç dünyasıyla yüzleşmek isterim. Bu kez daha çok güneşlenmek, yağmurun tadına varmak, gökyüzünü izlemek, dalgaların fısıltısını dinlemek isterim.

Yine çok kitap okumak isterim. Yine çok sevdiğim bir romandan o sözleri kendime hayat felsefesi ilan etmek isterim. "Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır.

Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülüklerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!" (Zülfü Livaneli, Serenad) Yaşam enerjini kaybetme, yolun daha çok başındayız!